Mama! Een kast!

Dag 2 in Dordrecht: zoals gepland gaan we vandaag elektrische trikes huren.

Voor mij staat een Scorpion E-Trike klaar, en Zoë krijgt een Azub trike met Copenhagen Wheel. De prachtige, rode smartie in het achterwiel verandert een gewone fiets in een E-bike (of -trike). Het elektrische wiel wordt bediend via de bijhorende app.

Het belooft vandaag stormachtig weer te worden, dus trekken Zoë en ik onze moeder-dochter-regenjasjes aan (identiek hetzelfde, het moest maar niet zo'n leuk model zijn) en gaan op stap richting het Nationaal Park De Biesbosch.

Het is relaxed rijden in vergelijking met gisteren: geen evenwicht te bewaren op drie wielen, het gaat lekker vooruit met de elektrische ondersteuning, we hebben allebei een achteruitkijkspiegel, en de draaicirkel is kort!

Al snel komen we toe aan het veer van de Kop van 't Land, waar we onmiddellijk kunnen oprijden. Na een babbeltje met een koppel wereldreizigers met baby in de fietskar en potje op de bagagedrager, staan we aan de Biesbosch.

We volgen de fietsknooppunten door de Noordwaard Polder richting Werkendam, waar we een hapje eten. Mooie asfaltpaden, veel bruggen, water en groen. En wind.

Op de terugweg volgen we meer de zuidelijke kant van de Noordwaard Polder, en dan plots, in de middle of nowhere, hoor ik Zoë achter me roepen: "Mamaaa!!! Er is een kast!".
Ik dacht even dat ik het fout begrepen had, maar nee.

Tot mijn grote verwondering staat daar inderdaad een eenzame kast langs de weg, met allerlei spulletjes te koop ten voordele van het goede doel (Mercy Ships): huisgemaakte jam, oorbellen, schalen, en een leuk setje glazen en fles in 100% gerecycleerd glas, Zoë was er direct gek op.

Helaas is niet elke bezoeker even eerlijk, aan de kast hing dan ook de eufemistische boodschap:"Lieve mensen, hartelijk dank dat u ons goede doel wilt steunen door deze producten te kopen. Helaas wordt er wel eens vergeten te betalen. Jammer, want dit gaat ten koste van de hulpbehoevende mens in Afrika".

Wij doen natuurlijk gewoon onze centjes in het vastgetapete kluisje, en binden de goodies vast op de fiets, en de jam in mijn rugzakje.

Verderop kruipen we even op een uitkijktoren en genieten van het uitzicht. Veel water en dreigende wolken.

De hemelsluizen gaan open, maar gelukkig houdt de kartonnen doos het uit. Vlak voor we weer op het veer stappen aan de Kop van 't Land is er nog tijd voor een bord poffertjes in de Brabantse Biesbosch, waar de harige kippen en hanen vrij rondlopen tussen de tafeltjes.

Net voor 17u leveren we onze trikes weer in. We kunnen nog een half uurtje gaan shoppen denken we, en parkeren snel kortbij het centrum. En dan blijkt dat het donderdag koopavond is, en de winkels tot 21u geopend zijn. We rennen om 19u30 nog snel door de Primark, maar dan moeten we echt vertrekken.

Eerst inchecken in hotel De Watertoren: de ándere oude watermolen van Dordrecht! Dit hotel is veel kleinschaliger dan Villa Augustus, waar we gisteren logeerden. We hebben het geluk om kamer 6 te krijgen: de hoogste kamer. Het koepelvormige plafond is eigenlijk de bodem van  het oude betonnen waterreservoir, uniek! Door de kleine ruitvormige raampjes hebben we een prachtig uitzicht over de omgeving. En heel attent van het hotel, er ligt een oude verrekijker klaar op het nachtkastje om rond te loeren.

Even opfrissen, en dan rijden we naar het vegetarische restaurant De Kop van 't Land, waar ons een feestelijk menu wacht. Smakelijk!