vrijdag 11 mei 2018

Not Copenhagenized

11 mei 2018

Kopenhagen is dus een stad. En ik hou niet van steden, ook al zijn de fietspaden breder. Weet ik nu.

Ik heb de verplichte bezoekjes gebracht aan de zeemeermin en aan het oude haventje met de gekleurde huisjes, en dan... Weg van hier!

De kleine zeemeermin gephotobombed...

Nyhavn
 Zo. Ik rij richting zuiden, volg dan even fietsroute 9 en geraak ze weer kwijt. Ik had er geen gpx van gevonden. En de bordjes zie ik ook niet altijd. Dan maar op het fietspad naast treurige grote autowegen de kilometers afgemaald, en uiteindelijk beland ik in een minstens zo treurige pizzeria steakhouse voor de verplichte laadpauze. Taalbarrière: ze spreken enkel Turks en Deens. Gelukkig is er toevallig een Indier die Engels kan en wil tolken.
Ik bestel een pizza quatro stagione, en dan blijken er champignons, hesp en godbetert roze garnalen op te liggen! Er zijn geen zekerheden meer in het leven.

Tijdens het wachten ontdek ik dan toch de gpx bestanden op www.bike-berlin-copenhagen.com, maar er was duidelijk een creatieve webdesigner aan het werk geweest. Nu heb ik toch houvast bij het volgen van de route.

Eigenlijk is de route wel oké, goede asfalt, landelijke wegen of brede fietspaden. Alleen de hekjes zijn hier vaak te krap voor een velomobiel.
Maar het landschap? Ik word er niet wild van. Is het omdat de zon zich vandaag wegsteekt of ligt het aan mij? Ik heb een dipje.

Ik besluit in Rødvig te overnachten, het is 18u, lekker vroeg. Helaas zijn de hotels allemaal vol. Dan maar een restaurant binnengestapt om te laden en te eten, en intussen logement verderop te zoeken. Als ik rond 20u weer in de fiets stap, is de zon doorgebroken, en ziet het er al heel anders uit. Een beetje verder wijk ik even van de route af, recht naar zee en de steiger op.

En dan eindelijk, mijn eerste waw-moment in Denemarken. Op het water drijven tientallen, nee minstens honderd zwanen! Ze duikelen sierlijk onder, gewoon prachtig. Een visser vertelt dat de zwaan het nationale dier van Denemarken is, dat wist ik niet.

Zwanen in Rødvig
In het avondzonnetje peddel ik op het gemak naar mijn B&B in Faxe Ladeplads. Een schattig huisje, met kamers in Holly Hobbie-stijl. De vriendelijke, maar zeer oude, man toont me de kamer. Ik vraag niet naar wifi, ben al verwonderd dat die mensen telefoon en TV hebben.

Het is nog zo slecht niet in Denemarken.

4 opmerkingen:

  1. Hoi Helen,

    Gaat je route je over een tijdje ook nog door Nederland voeren?

    Groet
    Erwin en Tante Lies

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja hoor. In principe via Emmen, Giethoorn en daarna weet ik het nog niet

      Verwijderen
  2. Blijkbaar is een dipje de derde dag normaal, volgens mijn echtgenote. Ikzelf was mij er totaal niet van bewust, ook niet na het nakijken van mijn blog. Maar, vanaf nu gaat alles nog veel beter gaan. Jij doet dat goed, keep on riding girly . . . je bent heel goed bezig

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag Helen,
    goed bezig zeg, doe zo voort en geniet ervan hé,
    groetjes,
    buurvrouw Kristel

    BeantwoordenVerwijderen