Na drie jaar meerijden met de tochten van LIA (Liggers Antwerpen), LiLi (Limburgse Liggers) en WOL (West- en Oost-Vlaamse Liggers) begon het te kriebelen om zelf ook eens een toertocht te organiseren. Terwijl in Limburg elke maand een tocht georganiseerd wordt, en in "de Vlaanders" ook (bijna), was het in het centrum van het land erg rustig op toergebied. Pas in 2015 werd LIA opgericht, hun maidentocht in Lier was voor mij zeer memorabel, gezien het mijn allereerste toertocht was met de WAW.
Gezien ik op amper 10 km van onze nationale luchthaven woon, was het ook niet moeilijk om een thema te kiezen: de Laagvliegerstocht. Nee, niet in de betekenis van de snelrijdende, niets op hun weg ontziende aso's, maar gewoon letterlijk: we zouden de laagvliegende (opstijgende en landende) vliegtuigen spotten, en bijna even leuk, de vliegtuigspotters spotten.
Na een aarzelend begin van de inschrijvingen (zowat iedereen gaf forfait wegens anders bezigheden, voornamelijk Moederdag, waarvan ik me niet eens bewust was dat het op die 12e mei viel) en wat extra reclame op het
Ligfietstreffen in Kiewit, ging het de laatste week erg hard en stonden we uiteindelijk met 14 aan de start. Geen tweewielers deze keer, enkel velomobielen en trikes. Johan was zelfs zo attent om meiklokjes mee te brengen voor me!
Na een koffietje en zelfgebakken koekjes konden we op weg. De zon scheen niet, maar het bleef toch al droog. We hadden veel geluk met de wind. Via Nederokkerzeel ging de route recht door de velden richting de verkeerstoren in Zaventem. Door de noordoostenwind stegen de vliegtuigen op in onze richting en konden we ze goed bewonderen. De eerste stop was aan de nieuwe
spottersplaats 25L/07R, vlakbij het terugkeercentrum 127bis in Steenokkerzeel. Pas in 2018 ingehuldigd, en een groot succes bij vliegtuigspotters. Het was prachtig om de vliegtuigen zo vlakbij te zien opstijgen.
Via een stuk van mijn vertrouwde woonwerkroute kwamen we dan door Zaventem dorp, en zo naar de luchthaven. Vanop de brug hadden we een goed zicht op de bedrijvigheid. Het afzetten en oppikken van passagiers is intussen zeer strikt gereglementeerd, met de fiets geraak je er niet meer bij. Na een lange klim en bijhorende afdaling kwamen we dan aan
't Hofke van Machelen voor de middagstop. Op het groot grasveld naast de taverne was er plaats zat voor alle velomobielen en trikes. Er werden snel twee stoelen bijgezet (ik had maar voor 12 gereserveerd) en we lieten het ons smaken.
Via de rode fietsersbrug over de E19 in Vilvoorde reden we door Melsbroek naar Steenokkerzeel om dan even halt te houden bij het monument voor de vliegtuigcrash van Berg-Kampenhout. in 1961 stortte daar een Boeiing 707 neer en lieten 73 mensen het leven, waarvan één op de grond.
Even verder werden we bij Johan in de tuin uitgenodigd voor een heerlijk glaasje spuitwater-uit-de-kraan. De zon kwam erdoor, het was heerlijk op het terras. We passeerden daarna nog door de golf van Kampenhout via de prachtige Wildersedreef met zijn honderd jaar oude platanen, scheefstaand door de dominante westenwind.
Deze geslaagde eerste Laagvliegerstocht werd afgesloten met een heerlijk hoorntje schapenijs bij Schapenmelkerij 't Galgenveld.
Voor het afscheid had Jan nog een verrassing in petto! Zijn raadselachtige nickname op het ligfietsforum "Albizia" werd nu verklaard. Jan had voor alle aanwezigen een klein plantje bij. Deze Albizia, ook wel
Perzische slaapboom genoemd, heeft fijne gevederde bladeren die 's nachts dichtvouwen, vandaar de naam. In de zomermaanden bloeit hij met mooie lichtroze bloemen. Ik ben superbenieuwd!
Route Laagvliegerstocht 2019
