Weer op twee wielen

Het E-triken de vorige dag was leuk, maar Zoë en ik vonden het op 2 wielen toch nog fijner, en dus kozen we weer voor een tweewieler. Zelf wilde ik graag een onderstuur proberen, dat werd een Nazca Explorer. Zoë kreeg uiteindelijk terug een Challenge Mistral, maar een ander exemplaar dan op dag 1. De beenlengte kon daarbij nog iets korter, maar anderzijds was er geen neksteun.
Omdat we onderweg wel eens wilden wisselen, kreeg ik twee sleuteltjes mee om de afstand van de trapas te kunnen aanpassen.

Na al het gesleutel toch maar vertrokken. Het viel niet mee, de ketting (van beide fietsen) was erg lang, en door het verzetten van de trapas plooide de ketting dubbel aan de achterderailleur, als we naar de hoogste versnellingen schakelden. Toch maar doorgefietst in de wind.

De noordkant van Dordrecht hadden we nog niet gezien, dus ging het die richting uit. We planden een picknick aan het water. Het strand zou wat te ver zijn, en ik stippelde een route uit naar een Jumbo om inkopen te doen (vooral "witte puntjes" en boter!) en vandaar naar De Merwelanden, een restaurantje aan een klein meer, waar we ook wel leuk zouden zitten.
Onderweg viel mijn Google Maps even uit (op verkeerd knopje geduwd zeker) en wou Zoë wel gidsen, snel de Merwelanden ingetikt en ze reed al voorop.

Aan een lang stuk naast de autosnelweg gekomen (al vroeg ik me al lichtjes af waarom we daar waren), wilde Zoë wisselen, en haalde ik de sleuteltjes boven. Trapas korterbij gezet, en wisselen van fiets dus. Dat ging behoorlijk goed, dochterlief was direct weer weg op de onderstuur-Nazca!
Tot op het moment dat ik een luide gil achter me hoorde, en Zoë de graskant in donderde. Oeps.
Na de eerste schrik bleek de schade beperkt tot wat schaafwonden. Ze stapte de fiets weer op, maar zei "er is iets mis met het stuur". Inderdaad, het stuur was helemaal naar onderen gedraaid. Gelukkig had ik de sleuteltjes en kon ik het weer goedzetten!

Intussen toch maar op de kaart gekeken, en toen bleek dat we 9 km uit de richting zaten. Er is dus een verschil tussen "Merwelanden" en "De Merwelanden" voor Google Maps...
We wisselden weer van fiets (nog even bijgesleuteld, dat was ik nu toch al gewoon) en fietsten gezwind de brug op, we staken zelfs 2 jonge gasten voorbij op hun gewone fietsen. Zeg nu niet dat je met een ligfiets niet bergop kan fietsen!

Langs een mooi paadje door het groen kwamen we uiteindelijk aan De Merwelanden. Speeltuin, picknicktafels, water, en vooral... koffie. Eerstewerk een bekertje gaan halen, en dan konden we picknicken. De kaas en hesp die we van de ontbijttafel hadden meegenomen waren heerlijk gechambreerd. De zwetende kaas werd tussen een wit puntje geduwd en smàààkte! Nog een slok drinkyoghurt erachteraan, zalig toch.

Zoë had vooral oog voor de eenden.

Ik deed liever een middagdutje.

Na het eten nog even naar de speeltuin, waar een zip-lijn steeds stilviel net boven een vijvertje. Met wat acrobatische toeren (of een handje hulp) lukte het wel om zonder natte voeten weer op het droge te geraken.

Dan was het écht hoog tijd geworden om te vertrekken, want we moesten op tijd weer thuis zijn. Nog een half uurtje rijden. Toen we vertrokken begon het al te druppelen, en even later zaten we in een wolkbreuk. Even geschuild onder een brug, maar dan toch weer vertrokken. Het regende harder en harder. Zoë meldde dat haar iPhone daar niet tegen kon. Ik zei dat ze hem dan maar even onder haar regenjas in haar truitje moest steken, het was niet meer zo ver.

Ik vroeg nog of ze de GPS nog wel hoorde zo.
"Ja hoor! Mijn borsten wijzen me de weg."
Druipnat leverden we de ligfietsen weer binnen, en dan snel de auto in naar huis. Het was een geweldige vakantie met mijn superdochter!