Aantal ligfietsen is verdubbeld!

Allez, die van mij toch.

Bijna drie jaar bleef ik trouw aan mijn ene WAW, maar ja, op de duur wil een mens wel eens iets anders.

Na mijn ervaringen op twee wielen tijdens het Moeder-dochter-reisje en het Dochter-moeder-reisje begon het erg te kriebelen om er een tweewieler bij te kopen.
En zeker toen dochterlief aangaf nog wel een ligfietsreisje te willen doen én we qua beenlengte niet teveel schelen, was er weer een drempel genomen. Het zou immers niet míjn fiets zijn, maar ónze fiets. Afijn, dat dacht ik toen nog...

Even rondgekeken op tweedehands sites, en al snel viel mijn oog op een prima Challenge Mistral, nog van de eerste eigenaar (die er veel reizen mee had willen doen, maar door omstandigheden  was de fiets blijven stilstaan in de garage na één reis).
Een Mistral is niet de recentste of snelste fiets, maar mijn dochter was er bij haar eerste ligfietsritje erg enthousiast over. De tweedehands fiets was zo goed als nieuw, met schijfremmen, spiegel, Radical Design tassen, dus ongeveer klaar om op reis te vertrekken!

De zaak was snel beklonken, en toen lag mijn nieuwe aanwinst al in de auto.

Thuis keurde Zoë de fiets. Hmm, een standaard moest er zeker nog op, en een hoofdsteun ook. Verder was ie oké.

En toen ging het snel. De plannen voor het ligfietsreisje met haar vriend werden al snel concreet. De Mistral zou meegaan op de trein naar Dordrecht, en daar zou haar vriend dan ook een Mistral huren. Route uitgestippeld door Zeeland, enkele nachten Vrienden-op-de-Fiets geboekt, en voor ik het wist... stonden ze klaar om te vertrekken aan het station van Leuven, om 6u30 's morgens.

Daar gaan ze. Dag kindjes! Dag fiets!

De komende dagen kan op deze blog wel eens een bericht verschijnen van een gastschrijfster.

En heel misschien... mag ik later ook wel eens op haar ligfiets rijden.