Een geluk bij een ongeluk

Het was bijna de laatste winterrit van het seizoen, toen ik eindelijk de moed had om weer een keertje mee te rijden met mijn collega's van de Wielertoeristen Blosom Meerbeek. Niet met mijn koersfiets, daarvoor was het nog véél te koud!

's Winters mag ik met de WAW achteraan bollen als bezemwagen. Lekker warm in mijn bakje toekijken hoe de anderen verkleumen in de snijdende wind :-)
Onze vaste route gaat langs de vaart Leuven-Mechelen, om dan langs de oevers van de Nete een sprintje te trekken naar Duffel, waar café De Pelikaan de beste warme chocomel serveert.
We rijden dan terug langs de Dijle, waar een van de koersfietsen lek rijdt.

Vervangen van een lekke band, er zijn ergere omstandigheden.

We vervolgen onze weg langs de Dijle tot Muizen, en dan gaat het weer terug naar de vaart.
Bovenop de brug over de Dijle hoor ik vooraan plots een hard lawaai, en merk dan dat mijn voorste tandwiel doorslipt. Ik heb nog een behoorlijke vaart, dus kan van de brug naar beneden bollen tot aan een rustiger plekje om te stoppen.

Etienne had het voorste tandwiel net nog vervangen, het kan dus niet versleten zijn. Maar wat is het dan wel?
De neus moet eraf, niets aan te doen. Gelukkig ben ik niet alleen, en heb ik hulp genoeg. Het is al snel duidelijk: de kettingbuis vooraan is losgekomen, en hangt over het tandwiel. Zo werkt het natuurlijk niet!

Wat klopt er niet?

Bij ligfietsen wordt er vaak gebruik gemaakt van kettingbuizen: sterke kunststof buizen om de ketting te geleiden, en om de rijder (en zijn kleding) te beschermen. De ketting van de WAW is zelfs drie keer zo lang als een gewone fietsketting. De trapas staat helemaal vooraan en het aandrijftandwiel helemaal achteraan. De ketting loopt dus over kettinggeleiders (tandwieltjes) en door kettingbuizen waar nodig. Het is een persoonlijke keuze, sommigen willen helemaal geen kettingbuizen, anderen wel.

De buis was behoorlijk beschadigd

Ik beslis om de buis er af te (laten) knippen. Ik heb enkel een klein kniptangetje bij me. Een van de fietsvrienden begint er direct aan. Dan passeert er een bereidwillige buurvrouw, die snel een aardappelmesje gaat halen. Even later is ze ermee terug, en nu gaat het een pak vlotter, op één twee drie is de buis doorgesneden.

Hulpverleners en ramptoeristen

Oké, de neus van de WAW gaat er weer op, en we kunnen verder. Ik ben heel blij dat ik dit toevallig nu voorhad, en niet wanneer ik alleen onderweg naar het werk ben in de regen. Het zou dan ook wel gelukt zijn, maar het is toch prettiger als je in gezelschap bent van mensen die altijd klaar staan om te helpen.

Terug op weg, en ik merk het direct: de WAW vliegt weer vooruit. Ze kunnen zeggen wat ze willen, maar een kettingbuis geeft weerstand. Punt.
Het ongelukje is snel verholpen onder een stralende lentezon, en de extra weerstand die ik de voorbije week voelde is weg!

Altijd een beetje onnozel doen...