vrijdag 18 mei 2018

Eindigen in schoonheid

17 mei 2018

Ik sta moe op. Telkens weer in- en uitpakken, laadplekken zoeken, en alle stress door onnozelteiten eisen hun tol. Voor vandaag heb ik niet echt een route gepland, er is enkel het vaag idee dat ik toch een mooi stukje van de Veluwe moet zien. Onderweg kom ik knooppunten tegen, ik volg die even tot ze de verkeerde richting uitgaan, en verlies dan veel tijd met de anwb fietsrouteplanner. Als ik in de schaduw van een auto ga zitten om beter op mijn schermpje te kunnen zien, komen twee politieagenten bezorgd vragen of alles oké is. Zo lief!

De Veluwe is mooi. Ik maak wel teveel omwegen, en de fiets lijkt zwaar te trappen. Weer een probleem of ben ik gewoon moe? Na 45 km stop ik al voor een laadpauze. En dan krijg ik een idee. Ik ga op bedevaart naar de Posbank, bekend van de geweldige velomobiel-blog Mooi Geel Is Niet Lelijk. Een prachtig uitzicht, en daarna een geweldige afdaling over heerlijk asfalt. Beneden gekomen stop ik maar meteen voor het traditionele appelgebak (zo hoort dat bij Mooi Geel). Bij een cappuccino geniet ik van de prima WiFi en reserveer mijn allerlaatste hotel, 65 km richting België.

Genoeg omwegen gedaan, nu volg ik gewoon Google Maps. Of toch niet, want onderweg kom ik enkele keren dezelfde fietser tegen die me aanraadt de fietssnelweg naar Nijmegen te nemen. De verbindingen tussen de fietsroutes lijken bijna op- en afrittencomplexen van autosnelwegen, en ik verlies vaak tijd omdat ik weer de verkeerde afslag neem.
Het RijnWaalpad is een snelfietsroute tussen Arnhem en Nijmegen en werd op 3 juli 2015 geopend. Ik ben zwaar onder de indruk! Het filmpje is niet van mezelf, ik vond deze timelapse van ene Masayuki Akamatsu op youtube. Kijk en watertand:


In Nijmegen maak ik de avondspits mee, en zelfs op de brede fietspaden durft dat tot een beetje files te leiden. Op bijna alle kruispunten heeft de fietser voorrang. Dit is gewoon het einde. Nu nog de andere fietsers weghouden :-)

Mijn laatste hotel van deze vakantie blijkt een schot in de roos. De Brabantse Hoeve in Volkel is een authentieke boerderij, en ik heb het geluk in De Bedstee te mogen slapen. Zo knus! Mijn naam hangt zelfs op een tegeltje op de deur (van GDPR hebben ze hier nog niet gehoord). Vriendelijke mensen, de waw mag in de living slapen, en ik eet nog een lekkere aspergesoep met een blonde La Trappe erbij.

En morgen hoef ik alvast geen hotel meer te zoeken. Terug in mijn eigen bedje!

5 opmerkingen:

  1. Veel plezier dat laatste dagje!

    Groet

    Erwin en Tante Lies

    BeantwoordenVerwijderen
  2. "Ik ga op bedevaart naar de Posbank, bekend van de geweldige velomobiel-blog Mooi Geel Is Niet Lelijk."

    Voor een mede-LOL-rijder is dit echt een hilarische zin. Jarenlang heeft Paul de Posbank links laten liggen, terwijl deze ongeveer in zijn achtertuin ligt.
    Paul houdt namelijk niet zo van klimmen in een vm. Een beroemde uitspraak van hem is: "Heuvels zijn er om omheen te rijden."
    Iedere LOL-tocht die over de Posbank dreigde te gaan werd door Paul vroegtijdig beëindigd.

    Nu heeft hij er 2x (of ben je al vaker boven geweest Paul ;-) ) over geschreven en is deze plek bekend.

    Paul, ik maak diepe buigingen. Respect :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Daarom is het ook een bedevaart, het mag een beetje pijn doen!
      Maar met trapondersteuning valt de Posbank wel mee hoor :)

      Verwijderen
    2. Ik ga minstens 1x per maand en soms wel 4x naar en over de Posbank.

      Dit doe ik met de Roeifiets, ik weet dus alles van pijn ;-)

      Verwijderen