zondag 6 mei 2018

We zijn vertrokken

Eerst een half dagje werken en dan richting Axel voor het Ligfietstreffen 2018!
 
De WAW was duidelijk zwaar geladen. Ik had een serieus lijstje gemaakt, want helemaal alleen in het buitenland moest ik toch iets zelfredzamer zijn.
Met mijn verstrooide kop was het een hele uitdaging om niks te vergeten.

's Middags nog even eten met de collega's en dan op weg. Om me na 3 km te realiseren dat ik mijn bodywarmer op het werk had laten hangen. Teruggereden en weer weg. Nu zou het helemaal krap worden om met een batterijlading op mijn logeeradres te geraken.

Inderdaad, 6 km voor aankomst strand ik met een lege batterij recht voor het café in Moerbeke. Het is dat het zo moest zijn, dus naar binnen om de batterijen te laden van mens en machine.
Even later werd ik hartelijk ontvangen op mijn logeeradres in Wachtebeke, en daarna reed ik naar het treffen in Axel. Leuk om iedereen weer te zien!

De volgende dag merkte ik tijdens de rit dat mijn versnellingskabel nog met enkele vezels aan mekaar hing. Snel even een fietsenmaker opgezocht, en 4 km verder in Hulst kon ik direct terecht bij 'De Snelle Fiets' en dat op bevrijdingsdag!
Intussen knaagde het aan me dat ik de lader van mijn licht batterij niet meer vond. Ik had die voor het binnen gaan in het café gisteren in een andere zak gestoken in de waw, en sindsdien geen spoor meer van gezien. De hele fiets al leeggemaakt, op het logeeradres alles afgezocht, naar het café gebeld en heel de weg ertussen de straat afgespeurd maar niks.
De ligfietsvrienden deden hun best om een oplossing te bedenken, maar omdat de aansluiting niet meer standaard was, bedacht ik dat ik toch beter nog eens langs huis zou fietsen om mijn oude Sigma batterij met overgangsfiche te gaan halen. Alleen, van die batterij vond ik de oplader al een tijdje niet meer. Vorige week nog alle bakken met gerief opgeruimd en niks gevonden. 

Goed, zondagochtend dus naar huis gefietst, en manlief gevraagd of hij eens wou zoeken naar die lader. Hij heeft meer talent voor zoeken. Hij vond hem direct. In het stopcontact. Tja. Honderd keer heb ik het bakje naast het stopcontact uitgezocht, maar de frank was niet gevallen.

Nog wat spullen bijeengezocht, andere thuisgelaten (dat is het voordeel van een Ligfietstreffen als generale repetitie om te weten wat ik vergeten ben, zo had ik nog een herkansing) en toen kon ik weer vertrekken, deze keer met petje, mijn oude fietsschoenen (want die zaten toch lekkerder), mijn gewone tandpasta in plaats van dat kleine tuubje, elastiek om het dakje op de neus vast te houden als het te warm is, en niet te vergeten, de Sigma batterij en lader.
En dan richting Gent. Volvoboot, here I come!



5 opmerkingen:

  1. Heel veel succes, Helen! Geniet van je reis!xxx 😎

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Veel succes.
    Laat je belevenissen maar tot ons komen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Succes gewenst, veel plezier en veilige km's

    BeantwoordenVerwijderen
  4. veel succes! als ik moerbeke, hulst, wachtebeke lees denk ik dat je mijn straat voorbij gereden bent. Hou je ergens je route bij? :)

    BeantwoordenVerwijderen